Atleten

Ambitieus en op zoek naar de grenzen van hun mogelijkheden, dat zijn de atleten die de Stichting graag wil ondersteunen. Atleten die denken in mogelijkheden, uitdagingen en kansen. Wereldtoppers maar ook nieuwe atleten, atleten die willen weten hoe ver hun talent ze kan brengen.

Marlène

Marlène van Gansewinkel,
100, 200 meter en verspringen

Geboren zonder linker onderbeen en linker onderarm ben ik normaal opgegroeid. Als kind had ik de droom om op het hoogste niveau te sporten. Deze droom heb ik laten varen totdat deze weer in leven werd geblazen op de paralympische talenten dag in 2012. Toen vond ik mijn sport en leerde ik over de paralympische spelen. Nog geen 9 maanden later stond ik op een WK. Vanaf daar fulltime begonnen en nu al meerdere keren medailles gewonnen op wereldkampioenschappen en paralympische spelen met verspringen.  2018 was mijn beste jaar met Wereldrecords op 100 en 200 meter en GOUD op die afstanden op het EK in Berlijn. De komende jaren wil ik vaste klant zijn op het podium met het koningsnummer 100m.

"de eerste 18 jaar wist ik niet dat een blade bestond, nu wil ik niet meer zonder"

Fleur

Fleur Jong,
100 en verspringen

In 2013 ben ik mijn beide onderbenen verloren door een bacteriële infectie. Na bijna een jaar aansterken en revalideren kwam ik op een paralympische talentendag in aanraking met atletiek. Ik had protheses waar ik nog mee moest leren omgaan en wilde weer sporten, iets wat niet mogelijk werd geacht toen ik het ziekenhuis verliet. Atletiek bood uitkomst. Beginnend bij fitter worden en de basis van het lopen/ bewegen, om inmiddels met zeker 30 km/h over de atletiekbaan te sprinten op blades! Talentvol gebleken had ik de mogelijkheden mezelf door te ontwikkelen. Op de WK 2015 won ik een bronzen medaille, nam in 2016 deel aan de Paralympische Spelen en behaalde op de WK in 2017 (200 meter) en WK 2019 (verspringen) een vierde plek. Sinds 2019 wereldrecordhouder verspringen. Komende jaren wil ik weer een plek veroveren op het erepodium!

"Atletiek heeft ervoor gezorgd dat ik mij weer sterk voel, fysiek en mentaal.’’ 

Noëlle

Noelle Roorda,
speerwerpen

Sinds mijn geboorte mis ik mijn rechter onderarm. Vanaf jongs af aan heb ik veel gesport, met name tennis. Ik tennis nog steeds met veel plezier. Tot mijn 12e heb ik ook veel gevoetbald. In 2016 ben ik naar de Paralympische talentendag geweest en kwam daar in aanraking met atletiek.

Voordat ik gescout werd voor atletiek tenniste ik 4 keer in de week. Nu tennis ik nog maar 1 keer en daarnaast 7 keer atletiek. Ultieme droom zijn natuurlijk de Paralympische Spelen, hopelijk lukt dat al in 2020. Met een vijfde plek op het WK in 2019 ben ik goed op weg, maar ik ben nog jong dus het kan ook Parijs 2024 worden.

"Je beperking is pas een probleem, als je er een probleem van maakt"

Nienke

Nienke Timmer,
100 en 200 meter

In 2012 deed ik mee aan een talentendag omdat ik iets anders wilde dan rolstoelbasketbal. Tijdens die dag werd ik onder andere gescout voor atletiek. Ik had niet verwacht dat ik zou kunnen sporten zonder een rolstoel. In het begin van mijn atletiek carrière begon ik aan wheeleren, na een classificatie bleek dat mijn spasme te weinig was om uit te mogen komen in een Wheeler. Wat dan? Ik wilde wel heel graag een sport beoefenen die mogelijkheden heeft voor de paralympische spelen. Daarom besloot ik om het sprinten een keer uit te proberen, ik zat immers toch al bij de atletiek vereniging. Het lopen is zwaar maar het lukt me toch en al snel haal ik het ene Nederlandse record na het andere. En zo beland ik in 2014 op het EK in Swansea, en mag ik in 2015 naar het WK in Doha.  Helaas lukt het mij net niet om de limieten voor de Spelen van 2016 en het WK 2017 in Londen te halen. Tijd voor verandering, in september 2017 heb ik mij aan mogen sluiten bij dit fantastische team. Op het EK Berlijn 2018 en de WK 2019 behaalde ik medailles Ik doe er alles aan om ook op de Paralympische spelen in Tokyo 2020 een medaille te halen. Maar bovenal ook plezier hebben in de sport met een gezellig hardwerkend team. 

"Van een rolstoel naar een lopend Nederlands record door mijn grenzen op te zoeken en te verleggen"

Joël

Joël de jong,
100 meter en verspringen

Als klein jongetje was ik al helemaal in de ban van sport. Elke dag was ik te vinden op het voetbalveld met vriendjes. Ik was 5 jaar oud, toen ik op een dag thuis kwam uit school met een slepend been.  Mijn been was opgezwollen. Na onderzoek bleek de oorzaak van de hevige pijn een agressieve vorm van botkanker te zijn, het Ewing sarcoom. Dit was natuurlijk een enorme mokerslag voor zowel mij als mijn hele familie.  Een zware periode volgde met  14 chemokuren, gedurende een jaar  en  de amputatie van mijn linker-onderbeen en knie.

Vanaf het begin voelde ik me bij de trainingen als een vis in het water en voelde ik me zeer goed ontvangen. Samen trainen met allemaal atleten met veel werklust en hetzelfde doel als ik is te gek. Trainen met dit team en deze coach voelt voor mij als de optimale setting om dit te kunnen bereiken

“Ik zie er naar uit om dit grote avontuur aan te gaan met Team Para-atletiek”

Flip

Flip Breuer,
100, 200 en 400 meter

Toen ik geboren werd bleek al snel dat mijn voetjes zich niet goed hadden ontwikkeld. Daarom hebben mijn ouders besloten om op jonge leeftijd beide voetjes te amputeren. Al van jongs af aan heb ik altijd meegedaan met verschillende sporten in normale teams waaronder hockey,golf en tennis. Naast het sporten ga ik graag op avontuur, zo heb ik een 5 weken durende kano-expeditie door het Amazone gebied voltooid en stond ik twee jaar geleden op de top van de Kilimanjaro(5895m). Via Project blade ben ik aan mijn renprotheses gekomen en ben gelijk begonnen met fanatiek lopen. Atletiek is dan ook mijn nieuwe avontuur en ik verwacht dat wij samen met het team tot nog grotere hoogtes kunnen komen.

“Durf te leven"

Fleur

Fleur Schouten,
100 meter en verspringen

Ik ben geboren met een rechter been zonder knieschijf en een misvormd onderbeen. Toen ik bijna 1 jaar was, hebben ze mij door de knie geamputeerd. Al meteen vanaf mijn eerste prothese rende ik op en neer door ons huis. Atletiek zat dus al van jongs af aan in mijn bloed en is mijn grote passie! Toch ben ik ooit eerst met golfen begonnen. Dat heb ik tot mijn 12e actief gedaan. Pas op mijn 10e ben ik ‘echt’ met atletiek gestart, wat ik tot op de dag van vandaag met heel veel passie en plezier doe. In 2018 heb ik ná het verbreken van het Nederlands record verspringen voor mijn klasse T63, mijn debuut mogen maken op de Europese kampioenschappen in Berlijn en daar een bronzen medaille gewonnen. Op het WK 2019 in Dubai werd ik zesde met verspringen In de komende jaren hoop ik deel te kunnen nemen aan de Wereldkampioenschappen in Dubai in 2019 en de Paralympische Spelen in Tokyo in 2020.

“Een grens is pas een limiet, als je niet meer verder kunt”